"กี้พร้อมเป็นแฟนกับพี่รึเปล่าหื้ม?"
ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ พลางนึกทบทวนประโยคที่พี่ยุ่นถาม วนไปวนมาอยู่ในสมอง สายตาฉันกระตุกสั่นไปมา ไม่กล้าสบตามองคนตรงหน้าที่คาดคั้นประโยคคำตอบเอาเลยสักนิด เออ..จะเอายังไงดีวะเนี่ย...
"คือ..พี่ยุ่น..กี้..."
"กี้!!! ที่เธอบอกว่าจะคืนนี้จะไปนอนกับเรา ต้องยกเลิกรึป่าวเนี่ย!!!"
ว้อทททททท!?
ฉันหันไปขมวดคิ้วกับไอ้คนปากมอมที่พึ่งช่วยพี่รหัสขนของออกมาจากตึก8 มายืนพึงต้นไม้ ตีหน้ากวนส้นเท้าอยู่ข้างหลังฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ประเด็นเหอะ! ที่พูดมาเมื่อกี้ไม่กระดากปากเรอะ!
ไอ้บ้า ฉันไปพูดแบบนั้นกับแกเมื่อไหร่!?
"อะไรกี้..โด่ว..ทำหน้าเหมือนจำไม่ได้"
"อะไรที่เธอพูดมา เราจำได้หมดนะ รู้ป่าว :)"
"ความจำเป็นต่อ ม่อไม่ม่อ ค่อยว่ากัน"
---RISK SET---
เฟบเรื่องจิ้มที่หน้าธีร์
แท็กเรื่องในทวิต
#ธีร์จำได้นะกี้
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องราวที่ถูกแต่งขึ้น จากจินตนการและความคิดของเรานะคะ
ไม่ได้มีเจตนาจะกล่าวพาดพิงถึงใครหรือบุคคลกลุ่มใด
ขอให้ทุกคนโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือทำซ้ำประการใดนะคะ
หวังว่านิยายเรื่องนี้จะทำให้ทุกคนสนุกไปกับมันนะคะ อิอิอิอิอิ
-ยีราฟ-
O W E N TM.
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น